دوستان عزیز میتونید با استفاده از چت روم این وبلاگ به چت روم رایگان و پرسرعت فارسی چت وارد شوید ولذت ببرید

DENIZ YA KUDURMALI YA DURULMALI,HANCER YA SONUNA KADAR SAPLANMALI YA KININDA DURMALI.SEVECEKSE INSAN YA OLUMUNE SEVMELI,YADA HIC

دریا  یا طغیانی و یا باید آرام باشد ، خنجر باید تا آخرش فرو برود و یا آرام در غلاف بماند . انسان هم اگر قراره دوست داشته باشه یا باید تا حد مرگ دوست داشته باشه و یا هیچ

            مثنوی عاشقانه -بعد از من

روزگاری با تو دل خرسند بود                          گرچه در زندان تن در بند بود

زندگی با عشقو دنیا شاد بود                     عاشقی در درس هر استاد بود

شعربود وشوربودوتار بود                          لحظه ها هر لحظه اش با یار بود

پیشاز اینها فصل پائیزی نبود                         کینه ای در دشنه و تیزی نبود

دیده ام هم صحبت دلدار بود                            داستان عشق در پندار بود

ناگهان دل را به دور انداختی                         سینه را ویران ویران ساختی

بی تو دنیا بوی هجران می دهد                 زندگی هشدار طوفان می دهد

بی وفا با دل چرا بد کرده ای                  از چه رو این عشق را رد کرده ای

سینه ام را معدن غم کرده ای                    ساز دل را غرق ماتم کرده ا ی

بی من از تنهائی خود سیر شو                       بعدازین تنهای تنها پیر شو

شاعرودلداده و دلگیر شو                          مرغ عشقی پای در زنجیر شو

بعد من بر گفته هایم می رسی               می روم از شهر تو با بی کسی

چشم هایت آن زمان احساس داشت     باغ عشقت هر زمان گیلاس داشت

مهربانی در نگاهت موج داشت            عشق من در سینه ی تو اوج داشت

جمعه  ها را یاد کن دنیای من                         دختر دلداد ه ی روئیای من

یاد کن آن خاطرات پاک را                             عشق را افسانه را آفلاک را

آه تنهائی عذابم می دهد                              غصه در جام شرابم میدهد

میکشد در برزخی دشوار و سرد                    در میان هاله ای از رنج و درد

آشنائی  نیست  تنها مانده ام                          در کویر زندگی جا مانده ام

بی وفائی دیده ام از هر کسی                        مانده ام با غصه و دلواپسی

بعد من بر گفته هایم می رسی                 می روم از شهر تو با بی کسی

asad safaie bonab

 اگر شکست خورده ای

 بخوان

دلا خو کن به تنهائی که از تن ها بلا خیزد ........سعادت آنکسی یابد که از تنها بپرهیزد

خداوند مهربانترین مهربانان است و در قران به این مهم اشاره میکند که تنهادوست مهربان

 و یار وفادار بشر خداست و خداوند بزرگوارو بخشنده رابطه ی عاشقانه ای با بندگانش دارد

و چون خود عاشقی بالاتراز معناست انتظار دارد که بندگانش نیز وفادار بوده و عاشق او باشند

اما او که نیازی به این عشق ها ندارد اگر متفکرانه بیاندیشیم در می یابیم که خداوند آنقدر

انسان را دوست دارد و عاشق است که میخواهد بندگانش واقعا فقط وفقط عاشق او شوند

تا در مقابل این عشق  احساسات خود را که شامل همه ی خوبیهای زمان و مکان است

 نثار آنها نماید.باید قبول کنیم که عشق و علاقه شدید قلبی تنها برای خداوند است

وعاشق غیر از او شدن جز غم و اندوه وشکست،نصیبی ندارد

وقتی ما عاشق شخصی میشویم و ازجان ودل او را دوست میدارم ناخود آگاه غرق

 در او میشویم واورا مانند بت پرستش میکنیم ونمی دانیم که این خود بت پرستی است

و خداوند پیامبران بزرگ مرتبه ای را فرستاد تا انسان دست از بت پرستی و جهالت بر دارد

پس حالا چرا ما عاشق همنوعان خود میشویم طوری که آنها را با لفظ

نفسم -زندگی من-عشقم - دنیام-قلبم-بی همتا -  زیباترین -و..................

صدا میکنیم... چرا به فکر عشق حقیقی و جاویدان خود نیستیم و دل به این عشقهای

 مجازی و فانی بسته ایم .

چرا دقیقتر به نشانه های الهی نگاه نمی کنیم و در نمی یابیم که خدا با این نشانه ها

 با ما سخن میگوید...مثلاْ: تا به حال فراوان دیده ایم که دختر وپسری عاشق هم میشوند

وسالیان دراز ی را عاشقانه سپری میکنند اما در نهایت عشق آنان به جدائی میرسد

یا پسرو دختری به هم وابسته میشوند وعلاقه ی شدیدی به هم نشان میدهند

و سرانجام با تلنگری  ازهم جدا میشوند وتا آخر عمر شکستی تلخ را تجربه میکنند

در اینجاست که باید بفهمیم خداوند عزیز و مهربان از این بت پرستی ما خشمگین شده

و عذابی بر ما نازل میکندو باید بدانیم که عشق و علاقه شدید قلبی

و پرستش و دوست داشتن فقط وفقط در ابتدا مخصوص خداوند است

و دیگران در طبقه های خیلی بعد قرار دارند .....

لطفا کمی متفکرانه به متن

 فوق فکر کنید و نظر بدهید

دامن مکش به ناز که هجران کشیده ام

نازم بکش که ناز رقیبان کشیده ام

شاید چو یوسفم بنوازد عزیز مصر

پاداش ذلتی که به زندان کشیده ام

از سیل اشک شوق، دو چشمم معاف دار

کز این دو چشمه آب فراوان کشیده ام

جانا سری به دوشم و دستی به دل گذار

آخر غمت به دوش دل و جان کشیده ام

دیگر گذشته، از سرو سامان من مپرس  

من بی تو دست از این سرسامان کشیده ام

تنها نه حسرتم غم هجران یار بود

از روزگار سفله دو چندان کشیده ام

بس در خیال، هدیه فرستاده ام به تو

بی خوان و خانه، حسرت مهمان کشیده ام

دور از تو ماه من همه غم ها به یک طرف

وین یک طرف که منت دونان کشیده ام

ای تا سحر به علت دندان نخفته شب

با من بگو قصه که دندان کشیده ام

جز صورت تونیست  بر ایوان منظرم

افسوس نقش صورت ایوان کشیده ام

از سرکشی طبع بلند است شهریار

پای قناعتی که به دامان کشیده ام