با تأمل در مباحثی که این روزها در حوزة شعر و ادب مطرح است که یکی از د اغ ترین آنها بحران مخاطب

و کم رونقی بازار شعر و شاعری است، و با توجه به اینکه از جمله مشکلات شعر معاصر فرم گرایی، محتواگریزی،

تیوری زدگی، هنجارگریزیهای بی مبنا و مقلدانه و پشت کردن به سنتهای هزار سالة ادب پارسی است،

راقم این سطور با بررسی بی طرفانة شعر دهة هفتاد و همچنین مطالعاتی که در حوزة زبان داشته ام

و بررسی آراء و عقاید و نظریات ادبی بنیانگذار شعر نو نیما یوشیج ، زاویة دید جدیدی را در حوزة زبان شعر

تجربه کرده ام که می توان نام آن را شعر مفهومی گذاشت.

• چنانچه خواست دلت بی حساب گریه کنی
• قسم بخور که فقط با نقاب گریه کنی
• خزان ببار ! بهاری شدن خطر دارد
• صلاح نیست که با اضطراب گریه کنی
• شده ست حال تو را تا غریبه می پرسد
• فقط سکوت کنی در جواب گریه کنی ؟
• و عشق چیست به جز اینکه سالها هر شب 
• کنار بالش خود وقت خواب گریه کنی
• دلت پر است که گاهی به روی بعضی ها
• شبیه اسلحه ای یک خشاب گریه کنی ....
• سيد سعيد صاحب علم

• ---

   
• هر قدر هم ساکت نشستن مشکلت باشد
• حرف دلت تامیتوانی دردلت باشد
• یک عمر در گفتن دویدی ? کوله بارت کو؟
• این سهم خیلی کم نباید حاصلت باشد
• حالا که اینقدر از تلاطم خسته ای برگرد
• اما اگر خاکی بخواهد ساحلت باشد!
• تا وقت مردن روی خوشبختی نمی بینی
• تا درد و رنج آغشته با آب و گلت باشد
• احساس غربت میکنی وقتیکه شوقی نیست
• حتی اگر یک عمر جایی منزلت باشد
• اصلا بگو کی در ازای شعر نان داده؟
• یاخنده ای? حرفی ...که شاید قابلت باشد
• از گفتنی ها با تو گفتم بعد از این بگذار
• دست خود دیوانه ات(یا عاقلت)باشد
• امروز و فردا میکنی؟ امروز یا فردا 
• یکدفعه دیدی وقت مهر باطلت باشد
• بر شانه هایت باز دنبال چه میگردی؟ 
• انگیزه پرواز باید در دلت باشد
• مهدی فرجی

• ---

  ای آنکه بودی در خوشی ها یار من روزی
• دیدم که افتادی پی آزار من روزی
•  
• این سینه زندان بود، اما رفت با شادی
• هرکس که خط انداخت بر دیوار من روزی
•  
• شاید قسم خوردی فراموشم کنی، اما
• سر میکشی در دفتر اشعار من روزی
•  
• رفتی طنین شعرهایم در سرت... گفتم
• دیوانه برمی گردی از تکرار من روزی
•  
• با هر غزل جان دادم و بر گردنت افتاد
• یکباره خون آبی ِ خودکار من روزی
•  
• هر زن به چشم ام خیره شد، گم کرده ای را یافت
• پس «هرکسی از ظنّ خود شد یار من» روزی
•  
• بگذار بی پروا بگویم دوستت دارم
• هرچند می خندی به این اقرار من روزی
• مهدی فرجی
•  
•  

• ---

  ---

• از روی دست خط قشنگش كه مانده بود
• ديشب به احتمال قــوی شعر خوانده بود
• اسمش بهار بود، ولــی موج انفـــجار
• پروانه های روسری اش را پرانده بود
• پرتاب ناگهانــــــــی خون روی صورتش
• چندين گل شقايق كوچک نشانده بود
• وقتــــی پليس وارد اين اتفاق شد
• چيزی برای ثبت جنايت نمانده بود
• گفتند: مرد نيمه شب با دوچرخه اش
• خود را به كوچه گل مريم رسانده بود
• می خواست اعتراف بزرگــی كند ولی
• زن ماشه را دو ثانيه قبلش چكانده بود...
• "کورش کیانی"

دوستان عزیز سلام

در این پست کتاب سووشون نوشته ی سیمین دانشور برای مطالعه اعضا تقدیم میگردد که امیدوارم مورد پسند واقع بشه

سووشون
نام رمانی از سیمین دانشور نویسندهٔ نامدار چند دهه گذشته ایران است.

نویسنده در این رمان زندگی فئودالی در زمان اشغال ایران از سوی انگلیسی‌ها

را به زیبایی به نگارش درآورده‌است. کاربرد برخی واژه‌های عامیانه شیرازی در متن

گیرایی داستان را صد چندان کرده‌است. یکی از ویژگی‌های سووشون ساختار ساده و بیان روان آن است.

 برای دانلود  رمان سووشون کلیک کنید